Na twee verloren wedstrijden waarvan geen verslagen gemaakt zijn mochten wij nu weer aantreden in Leidschenveen om tegen Wateringse Veld GONA te spelen. Snapt u hem nog? Wij ook niet, maar ondanks de rare locatie waar tevens legionella is aangetroffen stonden wij toch met zes man sterk klaar om de drie punten op te halen. Het meespelen van Patrick werd nog even twijfelachtig nadat bij hem bekend werd dat de legionella bacterie ook wel de veteranenziekte kan veroorzaken. Als groep oudste begon hij hem toch wel even te knijpen. Nadat ook hij gerust was gesteld konden we beginnen aan de welbekende warming up.
Dat er van de vorige wedstrijden geen verslag is gekomen heeft overigens niet te maken met het feit dat de verslaggever als enige binnen het team nog niet gescoord heeft dit seizoen. Hij heeft hier absoluut geen last van en hij zegt dat het geven van een mooie assist net zoveel voldoening geeft. Het heeft meer te maken met inspiratieloosheid en drukte op het werk. Of zoals Spaans het zo mooi verwoorde: “Wat een dag joh! Ik heb gewoon van half 10 tot half 4 aan 1 stuk door moeten werken!”
Het harde werken van de mannen van S.V. Loosduinen zaal leidde ook tot problemen met de huishoudelijke werkzaamheden.
De wedstrijd begon zoals eigenlijk het hele seizoen voor ons tot nu toe verloopt, Wateringse Veld had het meeste balbezit en wij waren gevaarlijk op de counter. Na een legio(nella) aan kansen van Loosduinen konden we al raden wat er zou gebeuren. Een van de eerste kansen van Wateringse Veld kwam na een redding van Patrick ergens op het lichaam van hun speler en belande in de Loosduinse goal.
Waar wij pech met de paal hadden, ondanks de afwezigheid van Ron keken wij toch weer tegen een 1-0 achterstand aan. Nadat Marc een aanvaller van Wateringse Veld iets te veel ruimte gaf werd het zelfs 2-0. Gelukkig was Rolf er deze wedstrijd weer bij om ons aanvallend te versterken want hij wist na een prima assist de 2-1 binnen te schieten. Dat was tevens de ruststand. Nadat de thee beleefd werd overgeslagen in de rust was het Sjoerd die ons moed in sprak en de poppetjes op de juiste plek zette.
Dit resulteerde in een goede tweede helft waarbij wij helaas op 4-2 achterstand kwamen. Dit was ook de stand met nog drie minuten op de klok. Na alle tegenslagen dit seizoen waarbij het dubbeltje telkens de verkeerde kant op valt en de vele gemiste kansen zou je denken dat Loosduinen de koppies liet hangen. Niks is minder waar, er werd een tandje bij geschakeld en het geloof in een goed resultaat bleef. Hulde daarvoor!
Vlak voor tijd met nog 3 minuten te spelen viel de 4-3 en daarmee was het geloof helemaal terug. Na een uitworp van Patrick welke door Spaans werd doorgekopt en uiteindelijk getoucheerd door Rolf viel zelfs de 4-4. Mensen langs de kant begonnen weer over het blauw witte Barcelona te praten. Tiki taka in optima forma! Er kwam zelfs nog een kans op de 4-5 maar dat mocht helaas niet zo zijn. Maar een groot compliment voor het team!
Als je zulke barre mannen met bijbehorende baarden in je team hebt dan kan je inderdaad rekenen op een flinke portie veerkracht!
Met maar één wissel op de bank werd er volop gejaagd op te tegenstander, bleef het geloof in een goed resultaat en werd uiteindelijk een felbevochten punt verdiend. Dit werd natuurlijk gevierd in de kantine met een paar kawwe kletsahs. De tegenstander kwam niet opdagen in de derde helft waardoor wij ook hier lieten zien dat Peenbuikers uit het juiste hout gesneden zijn.
Wateringe Veld GONA 2 – SV Loosduinen 1 4-4
Sporthal: Leidschenveen
Toeschouwers: 1 (Niemand minder dan de meest flamboyante scheidsrechter van de regio, dhr. Van Gool, was opzichter bij deze wedstrijd).
Doelpunten: Rolf (3) & E.D.
Man of the match: Sjoerd ©